Vrijdag 19 november 2010.
Dankzij al die kookprogramma’s die ik zo graag kijk, had ik al weer enige tijd erge zin om uit eten te gaan. Freya kon deze maand helaas niet, dus ben ik vanavond in mijn eentje op pad gegaan. Vlakbij huis zit Proeverij De Kleine Baron, en ik ben er al vaker geweest. Eerlijk gezegd, waren die ervaringen niet echt goed, maar ik heb me laten verleiden door de kaart. Er staan erg leuke gerechtjes op, maar helaas, is de uitvoering het toch steeds net niet.
Wat bijzonder is aan dit restaurant, is dat ze hele en halve hoofdgerechten serveren, dus ideaal voor de kleinere eters (waar ik dus niet onder val).
Dus vanavond even gebeld, of er nog plaats was voor 1 persoon. En ja hoor, dat kon, en zij zorgden wel voor gezelschap. Maar ik had een leuk boek bij me, dus dat was geen probleem. Ik had thuis al gekozen voor het herfstmenu (3 gangen voor € 19,50), en wel voor de volgende gerechten:
Voorgerecht:
Mosselen Mornay, gegratineerde mosselen in een kaas room saus
Hoofdgerecht:
Zeeduivel en Papilotte, met gekookte aardappel en witte wijn
Nagerecht:
Gepocheerde perzik met pana cotta
Toen ik dit bestelde, wees de serveerster mij op het feit, dat bij het herfstmenu het hoofdgerecht een kleine portie is. Aangezien de lunch er vandaag bij was ingeschoten, had ik flinke trek, dus ik besloot nog een ander half hoofdgerecht erbij te bestellen:
Hoofdgerecht 2:
Springbokfilet met bosbessensaus
Vooraf werd er een miniatuur witbrood geserveerd, met een heerlijke kruidenboter/crème.
Het voorgerecht was een schaaltje mosselen in een zeer dunne kaas room saus, waarin wat fijn gesneden uitjes. Helaas waren de mosselen verder niet gegratineerd. Het was wel smakelijk, maar niet bijzonder. Een stukje brood hierbij zou wel prettig zijn.
Toen werden dus mijn twee hoofdgerechten tegelijk geserveerd, wat me zeer verbaasde. Ik begon met de springbokfilet. Ik had hem doorbakken besteld, wat de chef me afraadde, maar wat ik toch wilde. De springbok was lekker, en de saus was ook goed. Erbij op het bord lag een folie pakketje met gegaarde ui en een koolsoort. Veel te veel (ja ik let wel op bij die kookshows!) en verder een beetje saai eigenlijk.
De zeeduivel en papilotte (dat betekent gegaard in papier, maar was hier aluminiumfolie) was veel te gaar, het was net vispuree. Er was niets over van dit mooie visje. Het midden was iets steviger, maar daar twijfelde ik eraan of het wel goed was schoongemaakt. De groenten erbij waren een paar stukjes wortel, een boontje, en weer wat ui. En wat stukjes gekookte aardappel. Dus dit viel me erg tegen.
Als bijgerecht waren er nog gefrituurde aardappelpartjes met mayonaise.
Dan het dessert. Het bord zag er werkelijk uit als een plaatje. Heel mooi gedaan. Panna cotta is een soort pudding, niet te zoet. Om het torentje panna cotta lagen vijf gepocheerde perzik schijfjes, en een paar streepjes van een groene crème. Ik proefde verder wat kaneel, maar ik kreeg ook een branderig gevoel op mijn tong bij het proeven van de perzik, waardoor weet ik niet. De crème was lekker, maar de serveerster wist niet waar het naar smaakte (ik ook niet, iets zoetig, meer niet).
Al met al wel een leuk diner, maar toch is het het net niet. En heb ik een toch wat ontevreden gevoel hierover. Het gaat gewoon mis in de uitvoering, de details, en de garnering. Wat moet ik zeggen, three strike, you’re out! Ik denk niet dat ik hier snel nog een keer naar toe ga, ook al is het zo makkelijk dichtbij huis.
Het is aardige bediening, maar de dames mogen wel wat vlotter en beter afruimen. Verder een zeer gezellige ruimte. Diverse maten tafels en verschillende stoelen. Ik wilde liever niet op een harde houten stoel zitten, en kreeg zonder problemen een grotere zachte stoel met hoge rugleuning.
Na lang dubben, mijn cijfer, een 6.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten