maandag 27 december 2010

Auguste in Maarssen.

26 december 2010.

Tweede kerstdag. Mijn lief zou gaan werken, en Freya was ook alleen thuis, nu  haar familie naar alle wederzijdse schoonfamilies ging. Dus het plan lag er al snel: dan gaan we toch lekker weer samen uit eten? Lekker extra luxe, het is tenslotte kerst! Geen zin in Juliana, dat was vorig jaar. Kasteel Heemstede was al vol helaas, maar ik had goede dingen gehoord over Auguste in Maarssen, dus na wat gegoogle vonden we dat allebei een prima idee. De reservering was toen snel gemaakt.

En het kerstdiner dat ons werd geserveerd was als volgt:

Amuse:
een soepje van truffel en parmezaan en een tartaar van iers rundvlees en Gillardeau oester.

De soep was lekker, de kaassmaak overheerste, en het was wel aan de zoute kant. Het tartaartje was prima op smaak, de oester heb ik wel gezien maar niet echt geproefd. Ook zat er nog een fijn gehakt uitje in.

Als voorgerecht:
Marbre van Amsterdams pekelvlees en eendenlever met een mayonaise van picalilly.
Dit was echt erg lekker. Het pekelvlees was een soort gesmeerd met de eendenlever pate, daarna opgerold en plakken gesneden. Het zag er prachtig gemarmerd uit, en smaakt heel zacht. Ik had het wat zouter verwacht omdat het toch pekelvlees is.
Verder op het bord een streep van picalilly mayonaise, erg lekker, pittig van smaak. Een klein beetje salade met een zurige dressing, zilveruitje en plakje augurk. Heerlijk, paste er erg goed bij. En een streep mousse van champagne. Dat smaakte dus echt naar wijn, en helaas vind ik dat niet lekker. Maar het zag er erg mooi uit.
Verder was er nog een paar hele kleine krokante stukjes aardappel op de marbre, maar dat vonden we allebei niet erg nodig. Bij het zachte en romige van de marbre, viel dit uit de toon, vooral omdat je het bijna niet zag.

Als tussengerecht:
Coquilles op bietenrisotto met geschaafde zwarte truffel.
De coquilles waren perfect gegaard, en goed van smaak. De bietenrisotto was heerlijk. Normaal niet mijn favoriete gerecht, maar dit was prima. Verder nog wat schuim van biet erbij, het zag er prachtig uit. De mousselini van bloemkool was ook een lekkere zachte noot.

Als tweede tussengerecht:
Op de huid gebakken kabeljauwrug geserveerd met een jus van langoustines met schelpjes.

Dit gerecht vonden we allebei wat tegenvallen. De kabeljauw was erg flauw van smaak. De schelpjes waren Vongole, en ik kreeg die van Freya. Ik vind ze heerlijk. De jus van langoustines viel wat weg, weinig smaak aan.Verder was er nog een klein beetje bulgur, dat was wel weer goed van smaak.

Het hoofdgerecht was vervolgens een keuze tussen:
- Ierse Tournedos met paddestoelen en een mousseline van pastinaak met een saus van Madeira.
- Fazant met zuurkool en een mousseline van spruitjes met eigen jus.
Ik koos zelf voor de Tournedos, en ook doorbakken was hij geweldig. Lekker mals nog, heerlijk van smaak. De saus was lekker zoetig, net zoals de mousseline van pastinaak. Verder waren er nog wat mini-linzen waar het vlees op lag, en vond ik die vorige keer echt niet lekker, dit keer waren ze zo op.

Freya heeft genomen van de fazant, en het blijkt dat ze nog steeds niet dol is op spruitjes. Gelukkig was het maar een klein beetje, net zo als de zuurkool, een eetlepel vol ongeveer.

De paddestoeltjes bij onze gerechten waren lekker, maar wel erg weinig. Alles bij elkaar een halve paddestoel?

Naar het dessert waren we allebei zeer nieuwsgierig:
Gecarameliseerde bread and butter pudding met rum-rozijnen ijs.
Hoe omschrijf je dat? Misschien een beetje als suikerbrood? Het is witbrood met jam in laagjes, overgoten met ei en melk. En dat gaat de oven in, en dan wordt het gecarameliseerd net als een crème brûlée. Het was heerlijk, zoet en zacht met een lekker krokant laagje.

Hier wel een minpuntje, we hadden allebei om vanille ijs gevraagd aan het begin van de avond, en dat was vergeten. Omdat we allebei flink vol waren na dit geweldige menu, hebben we maar van het ijs afgezien.


Het was een geweldig menu, waarvan alleen het kabeljauw gerecht tegenviel. De rest was heerlijk. Het restaurant was leuk versierd voor de kerst, de muziek was geen kerstmuziek, wat ook wel een plus is, en zat helemaal vol. De bediening (4 personen) was zo druk met bijschenken van water en wijn, dat ze mijn thee toch 2 keer zijn vergeten. Pas na diverse keren vragen werd dat gebracht.
Verder had ik mijn botermesje in de wijnkelder laten vallen (daar zaten we pal naast, een groot gat midden in het restaurant), en de schone is nooit gebracht. Gelukkig mocht ik die van Freya gebruiken. Het uitzicht op de open keuken was ook zeer interessant.
Het bloemstukje op onze tafel was helaas met een kaars in aanraking gekomen, dus gedeeltelijk verbrand. Niet echt een mooi gezicht en had eigenlijk vooraf vervangen moeten worden.
Een luxe toiletruimte, met eigen opgerolde handdoekjes per bezoeker, vind ik ook altijd erg leuk en prettig. Freya vond het wat koud daar binnen, maar ik had een mooi colbertjasje aan en merkte dat dus niet.

Na het afrekenen helaas zelf onze jassen moeten opzoeken in de smalle garderoberuimte. Er hing een vreemde jas over de mijne heen, terwijl er toch ook nummertjes aan de stang hingen met tafelnummers. Dus dat duurde even. Vind ik toch wel minnetjes hoor.

Al met al een geslaagde avond. En het cijfer, tsja, na lang nadenken toch een 9.
Het eten was prima, en prachtig opgemaakt. Alleen de bediening en de kleine details vielen toch wel wat tegen.

Japans restaurant Juliana - Utrecht

19 december 2010.

We hadden al plannen om te koken, lekkere stamppot rauwe andijvie met spekjes en rookworst, maar mijn lief wilde ineens lekker uit eten. Hij wilde trakteren op Japans eten, iets waar we allebei dol op zijn, maar wat toch wel duur is. Maar goed, we zijn nu bijna een jaar samen, en dat mag toch wel gevierd worden.


We gingen allebei weer voor het menu Kiku, al had ik als gebruikelijk wat kleine aanpassingen:

Amuse:
Zeewier. Dat vond ik voor de eerste keer echt niet lekker.

Voorgerecht:
Teppan Tempura. Dat is wat groenten, waar kleine stukjes rundvlees aan vast worden gebakken als een soort pannekoek. Daarbij een lekkere saus om het in te dopen, en smullen maar.
(Peter had wel de Beef Sashimi)

Vervolgens heb ik de usuyaki vervangen door barramundi filet (ofwel zeebaars). Perfect gaar, en heerlijk van smaak.
Gyoza is een van mijn favoriete gerechtjes, pasteitjes gevuld met fijn gekruid gehakt. Ook dit keer weer heerlijk.
En daarna eendenborstfilet. Ook lekker met het vissausje ;)

Even pauze, en vervolgens een rauwkostsalade met een heerlijke dressing om de smaakpapillen weer schoon te maken.

En als hoofdgerecht:
Geflambeerde ossenhaas, met japanse bami en gebakken groenten.
De ossenhaas was perfect, voor mij lekker doorbakken en toch nog mals, en lekker gekruid door de chef aan tafel. De groenten heb ik voor het grootste deel laten liggen, dat is echt te veel meestal.

Vervolgens zaten we allebei zo vol, dat we het dessert van ijs met vers fruit hebben afgeslagen.


Na een gezellige avond en een heerlijke maaltijd langzaam door de sneeuw terug naar huis gelopen. Ik heb genoten mijn lief, dat doen we snel weer eens, samen lekker uit eten.

8 sterren.

Stadskasteel Oudaen – Utrecht

30 november 2010.

Voor ons maandelijkse etentje, hadden we zin in Oudaen. Ik had de nieuwe kaart buiten gelezen, en dat trok me wel aan. De website was nog steeds niet ge-update helaas.

Amuse:
Glaasje mosterdsoep, met schuim van knolselderij, gebakken pancetta en wat gebakken bospaddestoeltjes.
De mosterdsoep was erg pittig, goede mosterdsmaak, klein beetje fijn gehakte ui erin. Schuim delicaat van smaak, de ham was lekker knapperig en zout. De paddestoeltjes als altijd lekker, klein beetje gekruid. Als garnering een of ander rankje, leek van een erwtenplant.

Als voorgerecht heb ik gekozen voor:
Rilettes van eend, met veenbessen en een crostini. Verder wat blaadjes snijbiet en rucola, en een lekkere dressing. De eend was een beetje zout, de bessen heerlijk zoet en de crostini lekker knapperig. Bovenop de eend waren wat fijngehakte mini-augurkjes, voor het zuurtje, de rucola was wat bitter, niet mijn favoriet. Maar alles bij elkaar smaakte het heerlijk, maar voor een voorgerecht wel wat veel.

Tussengerecht:
witlofsoep met schuim van truffel:
Ik vond het niet lekker ruiken, dus dat neemt je zin wel weg. Die geur was dus de truffel. De soep smaakte lekker romig, maar niet zo heel erg naar witlof, en dat is jammer, want daar ben ik dol op. Verder was het mondgevoel niet erg prettig, had wat meer gepureerd moeten zijn, of juist wat minder met stukjes witlof er in. Nee, dit is niet voor herhaling vatbaar.

Hoofdgerecht:
Een stoofpotje van duif, met aardappelkroketjes, pastinaak en cognacsaus.
Dit was alles behalve een stoofpotje, en ik had er dus niet om gedacht om om doorbakken vlees te vragen. Gelukkig kreeg ik dat wel. De aardappelkroketjes was weinig aan, de groente was meer dan alleen pastinaak, wel eetbaar maar zeer ongelijk en slordig gesneden (ja, ik let wel op bij al die kookshows op tv!). De duif ging verder wel, maar ik vond het niet erg bijzonder. Dan kan mijn vader dat beter klaarmaken.

Nagerecht:
Gekozen voor mijn favoriete crème brûlée. Alleen het kaneelijs heb ik verwisseld voor vanilleijs, dat was geen probleem. De garnering bestond uit twee rietjes van witte chocolade, mmm, wat knapperige amandeltjes, het geijkte takje munt en een beetje bramensaus. Erg lekker allemaal.

Helaas kon dit lekkere dessert de hele maaltijd niet goedmaken. Zowel het tussengerecht als het hoofdgerecht vielen me tegen, ook qua opmaak van het bord, wat normaal toch echt een plaatje is. Ook was het niet echt warm in die enorme hoge ruimte, dus volgende keer toch wat warmere kleding aantrekken!

Freya had compleet andere gerechten, maar we waren allebei blij met onze keuzes, omdat we dat toch net wat lekkerder vonden dan dat van de ander.

Tsja, dit keer geef ik maar een 7,5. Wel weer goedmaken volgende keer Oudaen!