zondag 19 september 2010

Brasserie De Stern, De Koog, Texel

18 september 2010

Freya was toch naar Texel gekomen, ze voelde zich gelukkig wat beter. Dus na een mooie rondrit hadden we wel zin in een lekker maaltje. We hadden allebei niet veel zin in een groot restaurant met veel kinderen, dus hebben we gekozen voor Brasserie De Stern. Een klein zaakje, gezellig ingericht, met Oudhollandse gerechten op de kaart. Slechts 1 kok en 1 ober, dus het duurde wel even, maar dat was achteraf toch zeer de moeite waard.

Ik heb gekozen vooraf voor paling op toast. Ik kreeg een mandje met 2 getoaste witte boterhammen en een schaaltje boter, vervolgens een bord met wat kale ijsbergsla, plakjes citroen en limoen, en drie lange stukken palingfilet. Pff, wel wat veel voor een voorgerecht. Maar de paling was voortreffelijk, goed gefileerd, niet met van die harde stukjes erin, en met het brood erbij niet te vet.

Als hoofdgerecht heb ik gekozen voor een runderstoofpotje, 2 heerlijke sucadelapjes in jus/saus. Daarbij werden diverse groentes geserveerd: zalige rode kool, worteltjes, spercieboontjes en mijn favoriet: witlof met ham en kaas uit de oven. Frietjes en aardappeltjes en wat salade ontbraken ook niet.
Ik heb genoten, het vlees was heerlijk mals en geweldig van smaak. Geen wonder dat ik dit ieder jaar kom eten ;).

Freya heeft gekozen voor de carpaccio. Het vlees was erg goed, alleen de garnering was ze niet tevreden over. Plakjes citroen en limoen horen er niet bij. Ze miste de pijnboompitjes en dergelijke. Als sausjes kon ze kiezen uit pompoenpitolie of balsamicoazijn. En dat was allebei niet echt een succes.

Vervolgens als hoofdgerecht een lamstoofpotje. Een klein pannetje helemaal vol met stukjes lam, wortel, ui, paprika, courgette, in een lekkere beetje pittige saus. Ze heeft hiervan gesmuld totdat ze mijn sucadelapje proefde, toen had ze spijt. Maar de rode kool was de lekkerste die ze ooit gegeten heeft, dus dat wil wat zeggen.

Wat ik nooit lekker zal gaan vinden, zijn aardappeltjes in de schil. Maar helaas schijnt dat te horen tegenwoordig. Zowel de frietjes als de aardappeltjes waren een beetje vettig naar onze smaak.

Helaas waren we allebei zo vol dat er geen ruimte meer was voor een lekker toetje. We hebben de maaltijd dus alle eer aangedaan.

Wat ik bij de buren op de borden zag verschijnen, zag er ook heel goed uit. Hele grote porties, dat wel. Dus heb je flink trek, en zin in ouderwets lekker, ga dan hier eens eten.

Een cijfer, een 8,5. Het vlees is bijzonder lekker, maar eromheen kan nog net iets beter verzorgd worden.

Restaurant ’t Pruttelhuus, De Koog, Texel

12 september 2010.

Mijn vriend en ik hadden zin om lekker mosselen te eten, en dat moet toch zeker kunnen op een eiland, nietwaar? Ik had een advertentie gezien in het krantje van ergens onbeperkt mosselen eten, dus vooruit. Maar eenmaal daar aangekomen stond het restaurant ons allebei niet aan. Erg massaal, erg druk, nee, we gingen toch maar ergens anders naar toe.

Dus terug naar De Koog, en de Dorpsstraat doorgelopen, keuze genoeg daar. Uiteindelijk zijn we beland bij ’t Pruttelhuus, die ook reclame maakten voor hun mosselen, helaas niet onbeperkt. Lekker gaan zitten aan het enige nog vrije tafeltje, en een drankje besteld. Vervolgens schrokken we een beetje van de prijzen van met name de voorgerechten, dat kon ons budget op dit moment even niet hebben. Dus hebben we het bij de mosselen gelaten.

We kregen als eerste een bord voorgezet, met daarop een lekker gestoofd peertje, een rolletje spercieboontjes met spek, en 3 gekookte mosselen, en een minischaaltje met mosterd. Was dat het dan? Nee toch zeker! Natuurlijk niet, er kwam een mandje met stokbrood en kruidenboter, een schaal friet, een schaaltje gegratineerde aardappelschijfjes, een schaaltje met salade, en een grote pan met gekookte mosselen en nog een drietal sausjes.

Het peertje was heerlijk (en normaal laat ik dat echt liggen!), maar de boontjes waren niet gehaard! De uiteindjes, stukken van de plant zaten er nog aan! Dat kan dus echt niet he. Dus dat heb ik gauw weggedaan. De mosselen waren erg lekker, en voor mij was het zeker genoeg. Brood met kruidenboter ben ik altijd dol op, de frietjes waren goed, en de aardappeltjes erg lekker maar zeer machtig.

Helaas zonder toetje ook weer weggegaan, want mijn Texelse vriendin zou nog op visite komen om mijn vriend te ontmoeten, en zo werd de avond erg laat maar zeer gezellig.

Een cijfer, mmm. Slechte boontjes en 1 bewoonde mossel. Zeer comfortabele stoelen, gezellig restaurant, aardige bediening hoewel het erg druk was, ik geef het een 7,5. Als het budget het toe laat kom ik nog wel een keer wat andere gerechten van de kaart proeven.

Texel Culinair

Het weekend van 10, 11 en 12 september was Texel Culinair, heerlijke proeverijen van kleine gerechten gemaakt met echte Texelse ingrediënten. Ieder jaar in De Koog op Texel. Het was toeval dat mijn vakantie samenviel met dit weekend, maar volgend jaar zal dat vast met opzet zijn, want het was weer heerlijk. Helaas viel het weer wat tegen dit keer, maar ik kwam om uit te rusten en bij te komen, en dat is wel gelukt geloof ik.

Hier onder volgt een opsomming van de gerechtjes die ik heb geproefd, want alles proberen gaat helaas echt niet, hoe verleidelijk het er ook allemaal uitzag en rook.

Je moet beginnen met muntjes te kopen, genaamd Kögertjes. En met die muntjes kan je dan de gerechten kopen, die 1, 2, 3 of 4 kögertjes kosten. Gelukkig heb ik nog het boekje van Texel Culinair, waar alle restaurants in staan die meededen, en de gerechten die geserveerd werden. En nee, dit heb ik niet allemaal in 1 keer gegeten, maar verdeeld over twee dagen, en soms gedeeld met mijn vriend.

1.   Restaurant Noordzee.
Een stukje zeebaars op een bedje van groenten, met Texelse shii-take paddestoelen, en gestoomd in een stukje cederhout. Dit cederhout werd vervolgens gedeeltelijk verbrand, en verder geserveerd met wat wasabi-mayonaise.
      Die zeebaars had ik daarvoor nog zien zwemmen in het zeeaquarium van Ecomare, dus ik wist wat ik ging eten. Ik vond het erg lekker. De vis smaakte niet te erg vissig, en vooral met de wasabi-mayonaise was het zeer smakelijk. De paddestoelen zijn ook erg lekker. Die heb ik wel in meer kramen zien staan en geserveerd zien worden.

2.   Sandton Hotel De Cooghen.
      Een combinatie van coquille en biet met pastinaak crème. Het zag er werkelijk prachtig uit, bijna te mooi om op te eten.
      Op een bordje lagen twee kleine hoopjes pastinaak crème, daarop een coquille die helaas naar onze smaak te rauw was, met een glazuur van gele biet en een plakje rode biet en een jasmijn bloemetje. Verder was het bordje versierd met een paar druppels  balsamico stroop en vergruizelde pistachenootjes.
      Helaas alles tezamen toch mooier voor het oog dan voor de tong.

3.   Restaurant Talk of the Town.
      Mexicaanse kaasfondue. Je kreeg een klein soepkommetje met een beetje gesmolten kaas, twee stukjes stokbrood, wat nachochips, een reepje paprika en een jong maïskolfje. Ik had nog nooit kaasfondue gegeten, dus was hier erg nieuwsgierig naar. Mexicaans betekent dat het best pittig was van smaak. Het zag er uit als erg weinig, maar vulde heel erg, wat wel jammer was want ik had best meer willen proeven. Lekker, maar niet echt voor herhaling vatbaar.

4.   Echte Bakker Timmer.
      Een adres wat ik nooit oversla als ik op Texel ben. Ze hadden grand dessert, oftewel allemaal mini gebakjes en mini toetjes, met een gratis kopje thee. Daar was ik wel aan toe, want het was best koud. Je mocht zelf 4 dingetjes uitzoeken. Ik heb gekozen voor een hoorntje met jutter bavarois, (jutter is Texelse kruidenbitter), een mini tompouce, een glaasje met banketbakkers room, aardbeien saus en een wat frissere slagroom, en een glaasje met chocolademousse, cappuccino mousse en nog iets. Ben helaas al vergeten wat dat was. Lekker, had best wat meer in mogen zitten in die glaasjes ;)

5.   Restaurant Le Casserole
      Een pastei gebakje, gevuld met ragout van Texels rund en Texelse shii-take. Heb er maar 1 woord voor: geweldig! Ja het was echt erg lekker, gewoon pastei bakjes van bladerdeeg uit de supermarkt helaas, maar de inhoud was rijkelijk gevuld met vlees en zeer goed van smaak. Voor herhaling vatbaar dit gerecht.

6.   Brasserie Van Gogh.
      Rollade van Texels weiderund gevuld met spek, uitjes en een verrassing, zacht gestoofd met een krachtige rode wijnsaus. De verrassing bestond uit een augurkje, de rode wijnsaus vond ik te sterk van smaak, als niet-wijndrinker gewoon niet lekker dus. De rode kool die erbij werd geserveerd met het röstirondje was wel lekker. Maar verder vond ik het toch wat tegenvallen.

7.   Restaurant Bos en Duin.
      Botermalse ossenhaas van Hollands rund met puree van knolselderij, waarbij fijn gesneden Texelse shii-takes met bosui en krachtige truffeljus.
      Wie mij kent weet dat ik van doorbakken houd, en daar had ik ook om gevraagd, maar helaas niet gekregen. Voor mij was het vlees dus te rauw, en ik vond het ook erg flauw van smaak. De puree was heel erg weinig, maar wel lekker, en de shii-take waren weer lekker. Maar toch, een beetje tegenvallend.
      Dit restaurant heeft de eerste prijs gewonnen.

8.   Slagerij Goënga.
      Deze slagerij staat bekend als de beste slagerij van Texel op het gebied van lamsvlees. Dus ik ging voor het lamsvlees. Het werd koud geserveerd, was veel te rauw naar mijn smaak. De groenten eronder waren ook niet naar mijn smaak, en het aardappeltje stelde vervolgens ook weinig voor. Nee, dit viel me echt heel erg tegen.

Er waren nog veel meer gerechten die ik wel had willen uitproberen maar helaas, de buik was vol. Maar volgend jaar ben ik er zeker weer bij.